EFSANELER ÖLMEZ

“Gode Cengiz öldü mü ki, Erol Baş öldü mü ki, Özgür Soylu öldü mü ki Mustafa Baykara ölsün.”

CENK KARSLI’NIN KALEMİNDEN ; “EFSANELER ÖLMEZ”

Usta Yazar Büyük Üstad Okan Yüksel bir yazısında Hüseyin Avni Dede’nin ‘’ölüme çare buldum, insanları sevmek hiç ölmemektir’’ sözünü paylaşmış ve arkasından Suat Taşer’in ‘’Sıra gelmese bile ölümün  kendisi gelir, kendi gelene bir şey denmez, sadece kabul edilir’’ sözünü paylaşarak bizleri büyük üzüntülere sevk eden ölümler karşısında kendimizi nasıl avutacağımız ile ilgili ders vermişti. Biz bu Pazar günü öyle bir adamı toprağa verdik ki, öyle bir insanı kaybettik ki hiçbir teselli ile kendimizi avutmamız mümkün olamadı.

70 yaşında iken kaybettik Mustafa Abdullah Baykara’yı… Semtin en sevilen adamını, en sembol adamını,  en temiz Karşıyakalı’sını kaybettik. Bizim semtte herkes tarafından sevilmek hemen hemen imkansızdır. Herkesin seveni, sevmeyeni vardır. Bazılarımızın dostundan çok düşmanı vardır. Kimileri siyaset yüzünden ayrışır, kimileri iş nedeniyle kavgalıdır, bazıları menfaat çatışması yüzünden küstür. Bazı insanların tipi , bazılarının giyinme tarzı, bazılarının konuşma uslubu ters gelir ama şu bir gerçek ki Mustafa Abiyi sevmeyen yoktur. Mustafa abi hakkında kimse kötü bir kelime etmemiştir. Kalbinin temizliği, yüzündeki samimi gülümsemesi ile 7’den 70’e herkesin sevgilisi olmayı başarabilmiş sayılı insanlardandır.

Mustafa Baykara, namıdiğer Bir Baba Hindi Mustafa belki ihtiyaç sahibiydi ancak tokgözlü bir abimizdi. Biraz isteme huyu olsaydı bütün semtten faydalanabilecek bir potansiyeli vardı ancak dedim ya tokgözlüydü. Bir isteğin var mı diye zorlasanız da yok derdi. O bizim ailemizdeki herkesi tanır, ailemizdeki herkes de onu tanırdı. Çocukken tanıdık, gençken sohbet ettik ve hayatımızın her döneminde var oldu. Çarşı’da karşılaşırsın, tesiste karşılaşırsın, salonda görürsün, stadta görürsün bunlar yetmezmiş gibi deplasmanda da görürsün. Bir çok sağlıklı insanın gitmeye üşendiği mesafelere bir sürü sağlık problemine rağmen gitmekten çekinmezdi.

Biz , Pazar günü kan bağımızın olmadığı ancak can bağımızın olduğu ailemizden bir bireyi, bir akrabamızı, bir komşumuzu kaybettik. Biz , Pazar günü tüm rakiplerimizin sevdiği, saygı duyduğu bir büyüğümüzü kaybettik. Biz , Pazar günü yeri doldurulamayacak , herkesi sevgilisi tertemiz bir Karşıyakalı’yı kaybettik.

Gode Cengiz öldü mü ki, Erol Baş öldü mü ki, Özgür Soylu öldü mü ki Mustafa Baykara ölsün. Çok da sevmem ‘’tribünde bir eksiğiz, cennette bir fazla’’ gibi sözleri çünkü buradaki eksikliği çok fazla hissedilecek bir adamın cennete gitmek için acele etmesine gerek yoktu.